starożytne miasto w azji mniejszej

Abydos » starożytne miasto położone w Azji Mniejszej. abydos » starożytne miasto w Górnym Egipcie. abydos » starożytne miasto w Troadzie, położone w Myzji. abydos » film. abydos » fikcyjna planeta w filmie i serialach Gwiezdne Wrota. Abydos » geografia, miasta i miejscowości, mitologia. Abydos » miasto i domniemany grób Ozyrysa Aleksandria w Troadzie – starożytne miasto w Troadzie na wybrzeżu Azji Mniejszej, założone przez Antygona I Jednookiego; Miejscowości w Polsce. Aleksandria – wieś w woj. łódzkim, w pow. zgierskim, w gminie Ozorków; Aleksandria – wieś w woj. mazowieckim, w pow. płońskim, w gminie Nowe Miasto Do Azji Mniejszej wysłano armię liczącą ok. 10 tys. żołnierzy, która początkowo odnosiła sukcesy, zajmując tereny na zachodzie półwyspu. Jednak w 336 p.n.e. Memnon z Rodos na czele oddziału greckich najemników odzyskał dla króla perskiego większość utraconych obszarów i zepchnął korpus macedoński nad Hellespont. Tłumaczenie hasła "starożytne miasto" na ukraiński . стародавнє місто jest tłumaczeniem "starożytne miasto" na ukraiński. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Jak mogła wyglądać sytuacja w oblężonym starożytnym mieście? ↔ Як могли почуватися жителі стародавнього міста, взятого в облогу? W późniejszych czasach Filip II Macedoński, który opanował to miasto, przekazał je Magnezyjczykom. Do powolnego upadku Myus przyczyniły się częste powodzie powodujące zalewy okolicznych terenów, a także obfite nawarstwienia osadów (nanosów) rzecznych skutkujące odsunięciem się morskiej linii brzegowej o 40 stadiów (ok. 8 km nonton film jurassic world 2015 sub indo lk21. Smyrna, starożytne miasto otoczone obecnie przez współczesne miasto Izmir, została pierwotnie założona około 1000 r. przez greckich osadników z Wysp Eolskich w „Starej Smyrnie” (Bayraklı Höyüğü) na małym półwyspie wychodzącym z Azji Mniejszej na Morze Egejskie, podobnym do Starego Tyru. To właśnie w tej Starej Smyrnie urodził się prawdopodobnie około 850 r. słynny grecki poeta Homer, autor Iliady i Odysei, a w okresie rzymskim stała tam świątynia ku czci Homera (Herodot, Dzieje; Strabo, Geografia; monety ze Smyrny). Następnie, tuż po czasach Aleksandra Wielkiego, pod koniec IV wieku Seleucydzi wybudowali „nową” Smyrnę wzdłuż wybrzeża i na zboczach góry Pagos/Kadifekale (Strabo, Geografia). W okresie rzymskim region ten ostatecznie stał się częścią prowincji Asia, a Smyrna, położona między Efezem a Pergamum, rozwinęła się w bogate miasto portowe i jedno z najważniejszych miast prowincji, liczące prawie 100 000 mieszkańców (Yamauchi, New Testament Cities in Western Asia Minor). Pierwotna nazwa osady nie jest znana, ale starożytne legendy twierdzą, że miasto otrzymało nazwę „Smyrna” albo od mitu o Amazonce o imieniu Smyrna, która dała swoje imię miastu i okolicom Efezu, albo być może mniej prawdopodobne, ale możliwe, że związane z greckim słowem oznaczającym „mirrę” (Strabo, Geography; Stephanus of Byzantium; Liddell et al…, A Greek-English Lexicon). W okresie rzymskim Smyrna była najwyraźniej miastem o wielkim pięknie i imponującej architekturze, które okrążało górę Pagus jak „korona” (Philostratus, Apollonius of Tyana; Strabo, Geography; por. Objawienie 2:10 „korona życia”). Spacerując po mieście, można było zobaczyć Bramę Efeską, gimnazjon (w pobliżu portu), stadion (po zachodniej stronie), teatr (mieszczący 20 000 osób i znajdujący się na północno-zachodnim zboczu góry), świątynie Zeusa (w tym duży ołtarz), Cybele (bogini-matka, w pobliżu portu), Afrodyty, Dionizosa i cesarzy (prawdopodobnie Tyberiusza w 26 r. i Domicjana przed 96 r. portu, biblioteki i masywnej agory z bimą od zachodu i bazyliką od północy (McRay, Archaeology and the New Testament; Strabo, Geography; Vitruvius; Jones, „Heracles at Smyrna”; Hasluck, „Dionysos at Smyrna”). Ponieważ Smyrna została poważnie uszkodzona przez trzęsienie ziemi w 178 r. miasto z okresu rzymskiego zostało naprawione lub odbudowane w II w. ale większość budowli i układów jest prawdopodobnie zasadniczo taka sama jak w I w. To bogate miasto było również znane z wyjątkowo dobrego wina, które mogło być używane zarówno dla przyjemności, jak i w celach leczniczych (Strabo, Geografia). Dzięki długiej historii związków z Rzymem, w tym starożytnego sojuszu i świątyni Romy zbudowanej w około 195 r. Smyrna była oczywistym wyborem na cesarską świątynię w Azji (Cyceron, Pro Flacco). Wraz z innymi miastami prowincji azjatyckiej Smyrna rywalizowała o zaszczyt zbudowania świątyni Tyberiuszowi w 26 r. wygrywając ten zaszczyt i stając się „strażnikiem świątyni” cesarskiego kultu (Tacitus, Annals; Lewis, „Sulla i Smyrna”). W II wieku Smyrna zbudowała kolejną cesarską świątynię Hadriana. Wraz z inskrypcjami ku czci cesarzy i posągami Domicjana i Trajana, monety emitowane przez miasto często przedstawiały cesarzy, a nawet świątynie cesarskie, jest więc oczywiste, że Smyrna była oddana kultowi cesarza i kultowi cesarskiemu. W Księdze Objawienia Jan skierował swój drugi list do Smyrny, ponieważ znajdowała się ona na północ od Efezu i następna na półkolistej trasie 7 kościołów prowincji Azji (Objawienie 1:11; McRay, Archaeology and the New Testament). Odniesienie do Jezusa jako tego, „który był umarły, a ożył”, mogło zostać użyte w liście w odniesieniu do tego właśnie miasta ze względu na jego odbudowę i odrodzenie (Obj 2:8). W liście do Smyrny Jan zauważa, że chrześcijanie w Smyrnie doświadczyli ucisku i że są „ubodzy”, ale też bogaci, nawiązując do reputacji miasta jako pogańskiego i bogatego (Ap 2, 8-9). W dalszej części listu jest mowa o bluźnierstwach Żydów, którzy w rzeczywistości są częścią „synagogi szatana”, a w przyszłości niektórzy chrześcijanie zostaną wtrąceni do więzienia, ale muszą być wierni aż do śmierci (Ap 2, 9-10). Napisany w czasach Domicjana i prześladowań chrześcijan, kościół w Smyrnie stanął w obliczu jeszcze większej opozycji niż większość, ze względu na silny wpływ kultu cesarza w mieście, który w tamtych czasach był wymagany przez prawo i karany więzieniem lub śmiercią. Interpretacja odniesienia do „synagogi szatana” jest niepewna, ale może odnosić się do Żydów, którzy nie tylko sprzeciwiali się chrześcijaństwu, ale także uczestniczyli w kulcie cesarskim. Podobnie jak w wielu innych miastach Azji Mniejszej, istniała tam znacząca społeczność żydowska, w tym co najmniej jedna synagoga (Ap 2,9; Josephus, Antiquities). Niestety, wielu z tych Żydów było zagorzałymi przeciwnikami chrześcijaństwa i tak jak Paweł i jego przyjaciele byli przeciwstawiani i atakowani przez Żydów w innych miastach, chrześcijanie w Smyrnie również stanęli w obliczu prześladowań nie tylko ze strony pogan, ale i Żydów. Polikarp, który znał i był nauczany przez Jana Apostoła, został zamęczony w Smyrnie za namową Żydów około 156 roku (Męczeństwo Polikarpa; Euzebiusz, Historia kościelna). Biskup i apologeta Kościoła z II wieku, Ireneusz, urodził się w Smyrnie i znał Polikarpa w młodości, choć przeniósł się do Lyonu w Galii, aby przewodzić tamtejszemu Kościołowi lokalnemu. starożytne miasto historische Stadt W północnej części tego starożytnego miasta zbudowano Piramidę Księżyca, która ma jakieś 40 metrów wysokości. Im Norden der historischen Stadt liegt die rund 40 Meter hohe Mondpyramide. Stamm Übereinstimmung Wörter Chcąc uzyskać odpowiedź, trzeba poznać warunki, w jakich żyli chrześcijanie w tym starożytnym mieście. Um diese Frage beantworten zu können, muß man etwas über das Umfeld wissen, in das die Christen in dieser Stadt eingebettet waren. jw2019 Pagórek ten, będący pozostałością starożytnego miasta Arad, leży na zachód od Morza Martwego. Dieser Hügel in Israel bezeichnet die Lage der alten Stadt Arad westlich des Toten Meeres. jw2019 Miejsce, gdzie leżało to starożytne miasto, jest dziś otoczone piaskiem i moczarami. Heute ist die alte Stätte von Sand und Sumpf umgeben. jw2019 41 Zbory przywróconego ostatka Izraelitów duchowych zaczęły przypominać starożytne miasta izraelskie. 41 Die Versammlungen des wiederhergestellten Überrestes geistiger Israeliten kamen den Städten des ehemaligen Israel gleich. jw2019 Baza Lotnicza Bagram leży w pobliżu starożytnego miasta na Jedwabnym Szlaku, od którego przejęła swe miano. Die Bagram Air Base lag nahe der alten Seidenstraßenstadt, nach der sie benannt war. Literature Ruiny tego starożytnego miasta znajdują się w pobliżu kąpielisk termalnych Hammam Bou-Hanifa w Algierii. Die Ruinen dieser antiken Stadt befinden sich in der Nähe der Thermalbäder von Hammam-Bou-Hanifa in Algerien. WikiMatrix Od nazwy starożytnego miasta-państwa Kisz w Mezopotamii wywodzi się sumeryjskie słowo „wielki człowiek”, oznaczające władcę. Aus Kisch, einem alten Stadtstaat in Mesopotamien, kommt das sumerische Wort für Herrscher, das „großer Mensch“ bedeutet. jw2019 Witamy cię w starożytnym mieście Neapolu! Willkommen im Namen der schönen, alten Stadt Neapel. Biblijne wzmianki o starożytnym mieście Jizreel ukazują uderzające różnice. Die biblischen Bezugnahmen auf die alte Stadt Jesreel lassen auffallende Gegensätze zutage treten. jw2019 10 Samo tylko dostanie się do starożytnego miasta ucieczki nie zapewniało jeszcze nieumyślnemu zabójcy ochrony. 10 Daß sich der unabsichtliche Totschläger in die ehemalige Zufluchtsstadt begab, genügte zu seinem Schutz noch nicht. jw2019 (Zobacz też: Jerozolima [starożytna]; Miasto Dawidowe) (Siehe auch Jerusalem [altes]; Stadt Davids) jw2019 Shir - starożytne miasto-państwo nad Mauratem, które z czasem przerodziło się w Cesarstwo Shiradyjskie. Shir ein alter Stadtstaat am Maurat, aus dem sich das Shiradische Reich entwickelt hat. Literature „W obozowiskach wśród ruin starożytnych miast co wieczór czytali na głos Pismo Święte” — wspominał później w pamiętnikach. „Wenn wir bei den Ruinen alter Städte lagerten, wurde jeden Abend laut aus der Bibel vorgelesen. . . . jw2019 Dla unaocznienia moglibyśmy przyrównać organizm do starożytnego miasta. Als Veranschaulichung könnte man den Körper mit einer früheren Stadt vergleichen. jw2019 Ową wpływową i niemoralną kobietę nazwano „Babilonem Wielkim” — od starożytnego miasta Babilon, będącego kolebką bałwochwalczych kultów. Jene als „Babylon die Große“ bekannte mächtige und unsittliche Frau ist nach dem alten Babylon benannt, der Wiege götzendienerischer Religion. jw2019 Na północny wschód od stolicy Meksyku położone są ruiny starożytnego miasta Teotihuacán. Nordöstlich von Mexico City liegen die Ruinen der antiken Stadt Teotihuacán. jw2019 Baz: Starożytne miasto-państwo, które w późniejszym okresie stworzyło cesarstwo obejmujące cały znany świat. Baz: Alter Stadtstaat, aus dem später ein die gesamte bekannte Welt umfassendes Reich hervorging. Literature 21 W starożytnych miastach schronienia nieumyślni zabójcy musieli być sumiennymi pracownikami. 21 Die unabsichtlichen Totschläger in den Zufluchtsstädten der alten Zeit mußten produktive Arbeit leisten. jw2019 STAROŻYTNE miasto Jizreel na całe wieki legło w ruinie. JAHRHUNDERTELANG lag die Stätte des alten Jesreel verödet da. jw2019 Smyrna, starożytne miasto nadmorskie w Azji Mniejszej, była ruchliwym i dobrze prosperującym ośrodkiem handlu. Smyrna, eine alte Küstenstadt in Kleinasien, war eine geschäftige und wohlhabende Handelsmetropole. jw2019 Wiesz, jak się nazywały ulice w starożytnych miastach? Weißt du, wie die Gassen der Städte im Altertum hießen? Literature WIELE starożytnych miast powstało nad dużymi rzekami, które gwarantowały obfitość życiodajnych wód i ochronę. VIELE Städte der Antike wurden an mächtigen Strömen erbaut, deren Wassermassen die Städte versorgten und beschützten. jw2019 Dotyczy: zniszczenia starożytnego miasta Babilon Betrifft: Zerstörungen in der antiken Stadt Babylon EurLex-2 Syjon to nazwa nadana starożytnemu miastu Enocha w czasach przed Potopem. Zion war in der Zeit vor der Sintflut der Name der Stadt Henochs. LDS Starożytne miasto w Azji Mniejszej położone na wysokości 1027 m Eine alte Stadt in Kleinasien, die 1 027 m über dem Meeresspiegel liegt. jw2019 Liste der beliebtesten Abfragen: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Kategoria:Starożytne miasta greckie w Azji Mniejszej. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Sardes. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ W Azji Mniejszej obszar przyrodniczo-historyczny między Tygrysem a Eufratem, który starożytni Grecy nazywali Mezopotamią, był idealny dla właśnie w Mezopotamii pojawiła się cywilizacja rolnicza charakterystyczna dla starożytnego wschodu i pojawiły się wczesne formy państwowości. Początkowo cywilizacja ta składała się z Sumeru na południu i Akadu w centrum, dlatego nazywano ją kulturą sumeryjsko-akadyjskaTwórcami cywilizacji sumeryjsko-akadyjskiej byli Sumerowie – starożytni ludzie, którzy przybyli do południowej Mezopotamii z gór Elam oraz semickie plemiona Akadu ze stepu syryjsko-mezopotamskiego. Zrobili wielki postęp we wszystkich dziedzinach gospodarki i kultury. To Sumerowie położyli podwaliny pod budowę świątyń, wynaleźli koło garncarskie i technologię wytapiania brązu. Rozszerzanie się związków handlowych doprowadziło do postępu w ulepszaniu pojazdów – wynaleziono koło, rydwan i wóz. W związku z koniecznością sporządzenia dokumentów biznesowych Sumerowie mieli pismo rolnemu talentowi Sumerów Mezopotamia stała się kwitnącą krainą. Gęsta sieć kanałów irygacyjnych oraz staranna uprawa ziemi umożliwiły uzyskanie bogatych plonów, rozwinęło się rzemiosło, handel i budownictwo. Na wysokim poziomie znajdowała się sztuka jubilerska, wykonywano skomplikowane złote przedmioty i biżuterię, po raz pierwszy na świecie wykonano kolorowe udoskonalili pismo piktograficzne i stworzyli wygodniejsze pismo klinowe, opracowali pierwsze kalendarze astronomiczne i kodeksy prawne oraz wprowadzili do literatury eposy o treści mitologicznej. Arytmetyka i geometria wywodzą się z Mezopotamii, a do obliczeń wykorzystano tabliczki mnożenia, ułamki, pierwiastki kwadratowe i sześcienne. Najbardziej wykształceni byli kaplani-urzędnicy, którzy kształcili się w szkołach przy świątyniach, gdzie studiowali matematykę, astronomię, astrologię, pisanie, wiedzę z zakresu teologii, prawa, medycyny i rozwinięty gust estetyczny Sumerów jest wyraźnie widoczny w sztuce szlachetnej, biżuterii i budownictwie. Sumeryjska rzeźba osiągnęła wysoki poziom, obejmując umiejętnie wykonane posągi bogów, królów i kapłanów, które zostały zainstalowane w świątyniach. Tiara sumeryjskiej królowej znaleziona przez archeologów jest jedną z najbardziej wykwintnych znanych biżuterii. Sumeryjscy architekci rozpoczęli budowę miast otoczonych murami, wieżowcami i zigguratami – rodzaj wież świątynnych z powodu handlu i związków międzypaństwowych wpływ kulturowy Sumerów rozprzestrzenił się na sąsiednie kraje i ludy, zwłaszcza w Azji Mniejszej, Kaukazie i sumeryjsko-babilońskiPokrewieństwo kultur sumeryjskich i babilońskich opierało się przede wszystkim na osobliwościach światopoglądu, wierzeniach religijnych i mitologicznych ideach mieszkańców Mezopotamii, związanych z ubóstwieniem przyrody. Strach przed burzami i powodziami zrodził ideę bogów wodnego chaosu, najwyższego boga ziemi i piorunów. Jednak wraz z początkiem stosowania sztucznego nawadniania w rolnictwie przyszedł czas na uświadomienie sobie potęgi wody, czczenie dobrego boga wody i mądrości. Istniał kult rolniczy umierającego i wskrzeszonego boga Dumuziego (Tammuzi). Kult astralny (ubóstwianie nieba i ciał niebieskich) i związane z nim astrologiczne przewidywania przyszłości na podstawie lokalizacji planet i gwiazd stały się szczególnie popularne. Bóg nieba, Anu, stał się najwyższym bogiem w sumeryjskim panteonie. Próby wyjaśnienia istniejącego wszechświata są widoczne w mitologicznej literaturze sumeryjsko-babilońskiej. Tak więc istniał mit o stworzeniu świata z elementu wody i mit o boskim stworzeniu człowieka z Sumerów i Babilończyków posłuszeństwo starszym w rodzinie, posłuszeństwo władze państwowej i służba bogom uważano za cnotliwe epoka sumeryjsko-babilońskiej charakterystyczne marzenie o nieśmiertelności, problem życia i śmierci. Słynny „Poemat o Gilgameszu” (koniec III – początek II tysiąclecia sformułował mitologiczną koncepcję sztywnego determinizmu życia ludzkiego, którego naturalną kulminacją jest śmierć, która z kolei nie może wymazać wartości życia, jego ziemskich dokonań i radości. W epickiej literaturze Mezopotamii istniały mity o „złotym wieku” ludzkości i życiu w niebie, które później stały się częścią wierzeń religijnych innych ludów Azji Mniejszej, literatury bogowie jako ucieleśnienie sił natury zaczęli być uważani za patronów państwa i władzy królewskiej, niebiańskich sędziów, wojowników i królów. Starożytny bóg rolnictwa Marduk uzyskał wizerunek władcy nieba i ziemi, stał się najwyższym państwowym bogiem Babilonu, a także bóg słońca Utu (Szamasz) – bogiem sprawiedliwości, który daje prawa ziemskiemu rytuały oddawania czci bogom „niebiańskim” i „ziemskim” (królom) stały się bardziej skomplikowane. Kapłani tworzyli odrębną warstwę społeczną, która wraz z rozwojem społeczeństwa stała się elitą rządzącą. Najwyższe stanowiska kapłańskie były skoncentrowane w rękach królów i władców zależnych miast i prowincji. Wśród kapłanów byli kapłani-administratorzy, którzy zarządzali majątkiem świątyń, a kapłani, którzy odprawiali obrzędy ofiarne, przepowiadali przyszłość na wnętrznościach ofiarowanych zwierząt. Uroczystościom tym towarzyszyli specjalnie wyszkoleni kapłanie, grając na lirach, harfach, cymbałach i biegiem czasu księża zaczęli wykorzystywać nie tylko nauki religijne, ale także wiedzę naukową, aby wzmocnić swoją wyjątkową pozycję w społeczeństwie. W cywilizacji sumeryjskiej i babilońskiej wszystkie branży wiedzy służyły do ​​zarządzania systemem ceniona była wiedza, która pomogła uniknąć nieszczęścia lub pozbyć się jego konsekwencji poprzez przewidywanie przyszłości. Dlatego wśród tekstów na glinianych tabliczkach, które Sumerowie, a później Babilończycy używali do pisania pism klinowych, najczęściej znajdują się tablice do wróżenia i proroctwa astrologiczne. W tym celu kapłani w obserwatoriach na dachach świątynnych wież-zigguratów prowadzili systematyczne obserwacje astronomiczne. Niebo zostało przez nich podzielone na dwanaście konstelacji i znaków zodiaku, które symbolizowały te konstelacje. Znajomość astronomii pozwoliła im stworzyć pierwszy na świecie kalendarz, przewidujący zaćmienia Słońca i poziom kultury osiągnięty przez Sumerów oraz wielowiekowe doświadczenia organizacji społeczno-politycznej przyczyniły się do powstania starannie opracowanych norm prawnych dla wszystkich sfer życia. Pierwszym ustawodawcą w historii ludzkości był Uruinimgina (III tysiąclecie władca Lagasz, który opracował i wdrożył najstarszy kodeks prawo stało się później wzorem do tworzenia ustawodawstwa kolejnych cywilizacji Mezopotamii i krajów ościennych. W szczególności znanym przykładem jego ulepszenia jest kodeks króla Hammurabiego. Ustawy Hammurabiego były uważane za wzór prawodawstwa w całym kraju Mezopotamii, były one przepisywane i studiowane aż do końca istnienia państwa dziedzictwo kulturowe Sumeru, a później Babilonu, zostało w dużej mierze zapożyczone z Bliskiego Wschodu. Oryginalność sztuki, tradycje powstających tu eposów religijnych i mitologicznych były kontynuowane przez inne cywilizacje Azji Mniejszej – chaldejską, asyryjską, urartyjską, syryjską, hetycką, fenicką, połowy II tysiąclecia pismo klinowe stało się międzynarodowym pismem dyplomatycznym wielu krajów Bliskiego Wschodu. Zasady architektury i cechy sztuki budowlanej Sumerów były wykorzystywane przez Asyryjczyków. Osiągnięcia życia duchowego i twórczości artystycznej Babilonu zostały zapożyczone przez Persów.

starożytne miasto w azji mniejszej